Supply chain blogs en artikelen beginnen tegenwoordig steevast met het benoemen van de veranderende wereld. Er is ook nogal wat gebeurd de laatste jaren en zelfs de oorzaken veranderen: konden we de toegenomen onzekerheid en volatiliteit voorheen nog wijten aan de veranderende consument, tegenwoordig zijn geopolitieke, klimaat (oogst) en macro-economische ontwikkelingen vaak juist de oorzaak. Zo zal de uitkomst van de laatste Amerikaanse verkiezingen ongetwijfeld een versnelde trend naar protectionisme inluiden, waardoor supply chains zich wereldwijd alweer snel en ingrijpend aan zullen moeten passen.
De standaard aangehaalde remedie om met al deze onzekerheden om te gaan is automatisering. Artificial Intelligence en vooral Machine Learning zijn krachtige technieken die nu al in veel standaard supply chain planningsplatforms ingebouwd zijn, met een toenemend scala aan nuttige praktische toepassingen. De early adopters hebben het “dal van teleurstelling” inmiddels achter zich gelaten en beginnen de vruchten van hun noeste arbeid te plukken.
Technologie gaat hierdoor een nog sterkere rol spelen dan het al doet, en de wereld van supply chain software ziet er over een paar jaar volledig anders uit. Technologie alleen is echter zelden het volledige antwoord op nieuwe uitdagingen en ook nu is dat niet het geval. Veel ML toepassingen bijvoorbeeld richten zich op het nauwkeuriger voorspellen van de vraag, door slim gebruik te maken van indicatoren (“driver based forecasting”). Heel krachtig, maar de grote verstoringen van de afgelopen jaren zaten niet aan de vraag- maar aan de supply-kant: onderbroken aanvoerketens, materiaal- en onderdeeltekorten en daardoor soms zeer sterk gestegen prijzen. ML gaat dat niet voor ons oplossen.
Naast het slim gebruikmaken van nieuwe technologie is er dus meer nodig, en dit is waar “Supply Chain Resilience” (veerkracht) om de hoek komt kijken. Supply Chain Resilience richt zich op de inrichting en besturing van de “end-to-end” keten, identificeert kwetsbaarheden en neemt structurele maatregelen om deze te ondervangen. Denk hierbij aan slimme buffers, back-up faciliteiten en processen die dit continu monitoren en waar nodig ingrijpen. Het mag zelfs wat kosten tegenwoordig.
Om Supply Chain Resilience te borgen is een gedisciplineerd proces nodig waar de juiste functies routinematig aan tafel zitten. Dit is waar S&OP een perfect platform biedt, want dat is een al bestaand proces waar alle functies al minimaal maandelijks een consensusplan afspreken.
Meer lezen over het borgen van Resilience in je supply chain? Lees onze blogpost over ‘Resilience as a lifestyle’.
Alle functies? Nou nee, want voor beslissingen over de “end-to-end” keten ontbreekt in S&OP in veel gevallen één cruciale functie: Inkoop. Waar in de meeste S&OP processen de (vaak impliciete) aanname gold dat materialen en componenten altijd wel beschikbaar waren, laten de grote verstoringen van de afgelopen jaren zien dat dat niet langer het geval is. Met soms enorme gevolgen, zoals bijvoorbeeld de automobielindustrie keihard heeft ervaren.
Technologie gaat zeker een steeds grotere rol spelen, ook om de upstream-problemen te adresseren. Zo kunnen “Digital Twins” perfect beslissingen ondersteunen door snel scenario’s te analyseren. Maar eerst moet het proces op orde zijn: Supply Chain Resilience, ingebakken in het S&OP proces, met Inkoop stevig aan tafel.
Meer weten over Supply Chain Resilience? Neem gerust contact met mij op of lees onze whitepaper.
Dit artikel is geschreven voor Supply Chain Magazine.