Voorraad is waste. Ik hoor het nog al te vaak. Laatst weer in een discussie met supply chain professionals over de impact van e-commerce. Natuurlijk perfect passend binnen de populistische opvatting van lean, maar levensgevaarlijk in verkeerde handen. Ik kan het niet vaak genoeg zeggen. Voorraad is geen verspilling. Voorraad is ons goud, mits op de goede plek in de goede hoeveelheid.
Vraag en aanbod hebben de ongelukkige neiging altijd ongelijk te zijn aan elkaar. Gevolg is dat bedrijven ze op elkaar moet afstemmen. Doen ze dat onvoldoende, dan blijven ze of met spullen zitten of ze missen omzet. Om vraag en aanbod op elkaar af te stemmen zijn er feitelijk maar twee knoppen om aan te draaien: capaciteit en tijd. Bij capaciteit moet u denken aan (tijdelijke) overcapaciteit. Bij tijd aan beginnen voordat de order is geplaatst en/of de tijd nemen als de order binnen is gekomen.
Tijd
Het nadeel van capaciteit zijn de kosten. Daarom wordt vaak, nee altijd, al dan niet bewust uitgeweken naar tijd. Ga maar na, noem mij één proces waarbij mensen altijd direct wordt geholpen in de kortst mogelijke tijd. Ik ken ze niet. Het is immers veel te duur om elke afwijking tussen vraag en aanbod direct op te vangen met capaciteit. Dus vragen we onze klant even geduld. En heeft onze klant dat niet dan beginnen we al voordat we orders hebben. Het gevolg van de inzet van tijd is, uitzonderingen daargelaten, voorraad.
Dus bij elk proces waarbij de procesdoorlooptijd ongelijk is aan de feitelijke productietijd is bewust of onbewust gekozen voor tijd cq voorraad als compromis voor capaciteit. Het is dankzij die tijd, dankzij die voorraad dus, dat bedrijven de variabiliteit in vraag en aanbod kunnen volgen en geld kunnen verdienen. Voorraad is dus ons goud.
Alleen jammer dat bedrijven de beschikbare tijd over het algemeen zo slecht benutten. Veel te vaak ligt de voorraad op de verkeerde plek in de verkeerde hoeveelheid. Omdat bedrijven hun voorraden niet goed managen omdat ze veelal de functie en waarde van voorraad onvoldoende begrijpen. Tot slot is de behoefte aan voorraad vaak groter dan noodzakelijk omdat de oorzaak van deze behoefte – variabiliteit in vraag en aanbod – voor een belangrijk deel door de bedrijven zelf blijkt te worden veroorzaakt. Voorraad is geen waste, voorraad is ons goud. We moeten het alleen nog even laten blinken.
